Implantlenzen #3: Het is gebeurd!

HZ&L-redacteur Marie-Catrien van Deijck krijgt multifocale implantlenzen. Lees hier haar laatste blog over haar traject richting een brilloos leven.

Ik heb ze: mijn trifocale implantlenzen. Er gaat een wereld voor me open. Een wereld zonder bril, waarin ik zelfs de etiketjes op de oogdruppels kan lezen. En het aantal calorieën op de pot mayo. Ik kan een boek lezen terwijl ik een zonnebril draag, ik zie alle meldingen op het dashboard van mijn auto en kan ’s ochtends zodra ik wakker word de berichten op mijn telefoon beantwoorden zonder mijn bril op de tast van het nachtkastje te harken. Het is ongelooflijk.

Dat wil niet zeggen dat het 24/7 halleluja is: de letters die ik nu zit te tikken, hebben een extra randje, mijn zicht is soms een beetje wiebelig en de halo’s rond kunstlicht zijn feestelijk uitbundig, maar daar was ik voor gewaarschuwd. Na een maand moet dit zo goed als over zijn en na drie maanden zitten de ReplaceLenzen permanent op de juiste plek in het lenszakje en is mijn zicht stabiel.

De oogdruppels die ik 3 weken lang moet gebruiken (4 soorten maar liefst), zijn geen overbodige luxe. De Vismed biedt soelaas bij een droog, moe of zanderig gevoel. Maar buiten dat is het echt een feestje.

De ingreep zelf is deels langs me heen gegaan, met veel dank aan de Lorazepam die ik van de kliniek had gekregen om thuis alvast in te nemen. Ik was totaal niet nerveus; had volledig vertrouwen in oogarts Frank Kerkhoff, die al bij meer dan tienduizend mensen vóór mij lenzen had geïmplanteerd. Er was een cameraman om mijn operatie te filmen en een compact team op de OK, maar dankzij mijn ‘bewustzijnsvernauwing’ heb ik geen flauw idee hoeveel mensen er waren en wat er allemaal gezegd is. Ik was door oogkliniek FYEO Medical goed voorbereid op wat er allemaal stond te gebeuren voor, tijdens en na de ingreep. De avond ervoor moest ik druppelen en alvast een ‘pammetje’ slikken; op de ochtend van de operatie nogmaals een pammetje, twee paracetamols en een pupil-verwijdende druppel.

Geen koffie of thee die ochtend; daar zou ook mijn oogspier wellicht onrustig van worden. Aangekomen bij de kliniek in Eersel kreeg ik onder mijn oogleden een klein tabletje aangebracht, om de pupil nog groter te maken. Na een half uur werd dit weer verwijderd, kreeg ik een operatieschort, muts en overschoenen aan en werd ik opgehaald voor de eerste stap: de Catalys. Dit robot-gestuurde Precision Laser System maakte in enkele seconden een incisie in mijn hoornvlies en verpulverde daarna mijn eigen lens. De oogarts gaf me een arm en begeleidde me naar de volgende ruimte, waar de stukjes lens uit mijn oog werden verwijderd en de ReplaceLens werd ingebracht. Et enige dat ik intussen zag, waren psychedelische vormen in prachtige kleuren. Terug naar de Catalys voor oog 2. Zelfde werkwijze. Ik kreeg vervolgens een tabletje om de oogdruk te verminderen, een zonnebril op de neus (die zou hipper mogen) en kon daarna aan de koffie met mijn begeleider. Hoe lang was ik weggeweest? Half uurtje.

Thuisgekomen was de Lorazepam nog niet geheel uitgewerkt en heb ik drie uur geslapen. Daarna wat rondgescharreld en appjes gestuurd. Zonder bril!! Echt direct goed zicht, onvoorstelbaar.

De volgende dag moest ik op controle bij de kliniek en alles zag eruit zoals het er een dag na de ingreep uit moest zien. Het enige waar ik last van had was een zanderig gevoel in mijn ogen. Weer een dag later ben ik aan het werk gegaan. Waar ik nu nog even op moet letten, is dat er geen water in m’n ogen komt en ik niet zwaar til of langdurig buk. Nu nog enkele weken consequent druppen en over vijf weken weer op controle.

Fijne zomer! Met voor mij alleen een zonnebril!

Meer info: www.fyeomedical.nl